Grupa Klimowicz

Każdy z nas chce uzyskiwać jak najwyższe plony, jak najwyższej jakości. Nie zawsze jednak nam się to udaje. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc podnieść efekty całorocznej pracy.

 
  1. Nawożenie:

    Racjonalne nawożenie oparte o wyniki badań gleby to podstawowy warunek uzyskania wysokich plonów. Wysokość dawki nawozu musi pokrywać potrzeby nawozowe rośliny ( ile pobierze z plonem) oraz podnieść poziom tego składnika w glebie do średniej wartości, aby poprawić jej zasobność. Ważne jest także systematyczne regulowanie odczynu poprzez wapnowanie - poprawia to właściwości gleby, jej strukturę. Hamuje ponadto aktywność glinu w glebie, toksycznego w szczególności dla młodych roślin. Optymal- ny odczyn dla większości roślin zawiera się w przedziale pH 5,6 - 6,0. Zbyt niski powoduje, że niektóre składniki stają się niedostępne dla roślin (szczególnie fosfor). Ważnym elementem jest nawożenie obornikiem, lub nawozami organicznymi (poplony). Jest źródło próchnicy, której rola dla gleby jest nieoceniona. Ponadto nawożenie musi być zbilansowane, tzn. wzajemny stosunek skł. pokarmowych musi być dostosowany do wymagań rośliny. Zastosowanie w nadmiarze jednego składnika powoduje tylko wzrost kosztów, a czasami może wręcz obniżać plony - za dużo azotu = wyleganie.

  2. Termin siewu:

    Rośliny to żywe organizmy, które do prawidłowego rozwoju potrzebują wody, pokarmu i światła. Zbyt wczesne lub zbyt późne siewy powodują nadmierny bądź zbyt mały rozwój roślin przed zimą (ryzyko nieprzezimowania słabiej rozwiniętych roślin). Zbyt późny siew to zawsze spadek plonu, gdyż skraca się okres wegetacji rośliny - zbiór nastąpi i tak w normalnym terminie, ponieważ rozwój rośliny regulowany jest długością dnia. Termin siewu to obok płodozmianu czynnik plonotwórczy nie wymagający nakładów finansowych!!!

  3. Obsada roślin:

    Najwyższe plony uzyskuje się z średniej obsady roślin! Zbyt gęste siewy powodują nadmierną konkurencję roślin względem siebie, co prowadzi do nadmiernego ich wzrostu, słabego ukorzeniania się oraz podatności na choroby - gęstszy łan, to słabszy przepływ powietrza i lepsze warunki dla rozwoju grzybów. Obsadę należy zwiększyć tylko w przypadku opóźnionego terminu siewu. Błędem jest zwiększanie obsady roślin na glebach słabszych w celu osiągnięcia wyższych plonów. Taki krok prowadzi tylko do spadku jakości (większy udział pośladu), gdyż gleby te nie są w stanie wykarmić tak dużej liczby roślin.

  4. Odmiana:

    Ważnym elementem jest dobór odmiany do celu uprawy (np. ziarno na pasze, czy konsumpcję) oraz warunków glebowych i technologii uprawy. Ponadto pamiętać należy o wysiewie materiału kwalifikowanego! Najważniejsze zalety to: znana czystość i zdolność kiełkowania, co pozwala na dokładne ustalenie normy wysiewu; czystość także zapewnia to, że nie wysiewamy na polu nasion chwastów, co ułatwia później walkę z nimi. Nasiona są zaprawione w sposób precyzyjny, co zapewnia lepszą ochronę przed agrofagami (szkodniki, choroby, chwasty).

  5. Ochrona i pielęgnacja:

    Prawidłowa ochrona roślin przed chwastami, szkodnikami i grzybami pozwala na osiągnięcie wysokich i opłacalnych plonów. Każdy bowiem z wymienionych agrofagów „zabiera” roślinie światło, wodę i drogie składniki pokarmowe, które wcześniej jej dostarczyliśmy. Oszczędność w ochronie na którymkolwiek etapie rozwoju rośliny to w rzeczywistości strata, ponieważ przekroczenie progu szkodliwości nawet jednego z agrofagów już powoduje spadek plonu, co obniża opłacalność dalszych zabiegów (plony będą już niższe o kilka procent).

Do góry